آموزش جامع و کامل تعمیرات CD-Rom & Dvd-Rom

لوح فشرده یا سی‌دی یک لوح گرد نوری است که برای انبار کردن داده‌های رقمی (دیجیتالی) بکار می‌رود. لوح فشرده در اصل برای کار با آواهای دیجیتالی شده، اختراع شده بود و همچنین به عنوان ابزار ذخیره و انبارش داده‌ها یا همان لوح فشرده فقط خواندنی (سی‌دی رام CD-ROM) هم استفاده می‌شود.

ابزاری که توانایی خواندن سی‌دی رام را دارند امروزه از اجزاء استاندارد رایانه‌های شخصی بشمار می‌روند. رویهمرفته لوح‌های فشردهٔ آوایی با لوح‌های فشرده فقط-خواندنی تمایز دارند و لوح‌نواز‌هایی (CD players) که برای شنیدن آوا درست شده‌اند نمی‌توانند داده‌هایی که بر روی سی‌دی رام انبار شده را درست بفهمند، گرچه رایانه‌های شخصی معمولاً می‌توانند لوح صوتی را هم بنوازند.

دیسک نوری یا لوح نوری، (به انگلیسی: Optical disc) نوعی دیسک یا لوح تخت با یک لایه پلاستیکی است که اطلاعات یا داده‌های رایانه‌ای به وسیله لیزر و با ایجاد حفره‌های بسیار کوچک در شیارهای حلزونی مارپیچی (همانند اثر سوزن بر روی شیارهای سطح صفحه گرامافون) در سطح آن ذخیره می‌شوند. این اطلاعات به صورت ارقام دودویی (باینری) بر روی دیسک، کد شده و با لیزری ضعیف‌تر و یک چشم الکتریکی (فوتوسل) در دیسک‌گردان‌های نوری خوانده می‌شوند.

دیسک‌های نوری در اندازه‌های متفاوت از ۷٫۶ تا ۳۰ سانتیمتر (۳ تا ۱۲ اینچ) قطر یافت می‌شوند، با اینحال رایج‌ترین دیسک‌ها دارای قطر ۱۲ سانتیمتر (۴٫۸ اینچ) می‌باشند. از انواع رایج دیسک‌های نوری می‌توان به لوح فشرده (سی‌دی-رام) و همچنین دی‌وی‌دی اشاره کرد که انواع داده‌های کامپیوتری، نرم‌افزار، متن دانشنامه، موسیقی و فیلم‌های سینمایی را می‌توانند با ظرفیت بالایی در خود جای دهند.[۱] دیسک‌های بلو-ری نیز به عنوان نسل جدید دیسک‌های نوری، از گنجایش بسیار بیشتری برخوردارند.