کارتون فوتبالیست ها (سری 2)

فصل دوم ، تولید سال 1984

شامل 26 قسمت کامل (دوبله فارسی)

قابل پخش بر روی تمام دستگاه های DVD خانگی و کامپیوتر

كارتوني كه زيدان و دل‌پيرو به خاطرش فوتباليست شده اند!

کارتون جذاب و دوست داشتنی فوتبالیست ها را حتما به یاد دارید ، کارتونی که علاوه بر ایران در بسیاری از کشورهای جهان به نمایش در آمد و علاقمندان بیشماری به دست آورد.این مجموعه بر پایه زندگی نوجوان فوتبالیستی از کشور ژاپن به نام سوباسا اوزارا ساخته شده است . سوباسا شدیدا عاشق فوتبال است او حتی در خواب هم می بیند که با تیم ملی ژاپن در جام جهانی پیروزیهای زیادی کسب می کند.او توپ فوتبال را دوست خود می داند.

در شروع داستان سوباسا با دختری به نام Sanae که از علاقمندان به فوتبال و طرفداران تیم مدرسه Nankatsu آشنا شد و این آشنایی باعث شد تا خیلی زود با Wakabayashi ملاقات کند ، دروازه بانی که از استعداد بی نظیری بر خوردار بود و هیچکس از ورزشکاران آن شهر نی توانستند به او گل بزنند ، حتی با توپ راگبی و بیسبال ! و سر انجام Roberto Hongo بهترین بازیکن برزیلی که دوست پدر سوباسا بود مربی سوباسا شد و دید او را نسبت به فوتبال حرفه ای بهبود بخشید.

بی گمان برترین رقیب سوباسا و واکی بایاسی کسی نبود جز: Kojiro Hyuga کسی که به خاطر کمک به خانواده اش می خواست یک فوتبالیست حرفه ای شود ، او بسیار فرد محکم ،پر قدرت و کله شقی بود که می خواست در هر بازی پیروز باشد

كارتوني كه زيدان و دل‌پيرو به خاطرش فوتباليست شده‌اند!
کارتون محبوب فوتبالیستها
دوبله شده و با کیفیت مناسب
قابل پخش در همه دستگاه های صوتی و تصویری

«فوتبالیست‌ها» یک شباهت مهم با دربی بزرگ پایتخت یا سریال نرگس داشت. گرچه تقریبا همه ادعا می‌کردیم که «چقدر کارتون مزخرفی است» و «پر از خالی‌بندی است» و «رسیدن یک سانتر ساده از کنار خط طولی به محوطة شش قدم دو قسمت طول می‌کشد» و از این دست غرهایی که در مورد آن دو تای دیگر هم می‌زنیم، اما باز نمی‌شد از تماشایش صرف‌نظر کرد و جمعه بعدازظهر بعد از خوردن ناهار، دیدنش از اوجب واجبات بود.

با هنرنمایی کاکرو دایچی به عنوان کاپیتان و ماسارو دروازه‌بان تیم شاهین که رقیب اصلی‌شان یوسوجی دروازه‌بان شکست‌ناپذیر تیم عقاب بود. اصل و اساس این سریال که در سال‌ 1984 در 26 قسمت در ژاپن ساخته و پخش شد، کمیک استریپ‌هایی بود که نوری‌اکی ناگایی در مجلة شونن ساندی می‌کشید و این‌قدر کارش گرفت که در سال 87 جایزة شوگاکوکان را برد.